Ruimetelijk ordening brussel vs wallonië en Vlaanderen

Ruimtelijke ordening van Brussel VS Wallonië en Vlaanderen

Deze samenvatting heeft als doel om de ruimtelijke ordening van Brussel met Wallonië en Vlaanderen te vergelijken vanuit demografisch, infrastructureel en sociaaleconomisch oogpunt.

Op een infrastructurele vlak opmerken we dat er grote zeehaven in Vlaanderen dankzij de Noordzee liggen. Het maakt de handel gemakkelijker. Er zijn ook 2 hst-station, 2 luchthaven, hoofdwaterwegen die in de Vlaamse provincie verbinden. In Wallonië liggen er 2 grote verkeercommunicatie, Charleroi en Luik die luchthaven, zeehaven, TGV bezetten. Allerlei produceren economische netwerken met hun infrastructuur en trekken meer toeristen aan.

Terwijl bestaat uit Brussel 53% groene gebieden zelfs als er een hoge bevolkingsdichtheid is. Deze regio heeft wel een goed nationaal netwerk van bedrijven. In document 5 kunnen we zien dat Antwerpen en Brussel zijn de meeste intensieve over stedelijke contacten binnen België.

Op een socio-eco vlak komt Brussel in de categorie van de even grote steden op de eerste plaats (doc 3). Er zijn meertalige en hooggeschoold personeel en een uitstekende geografische ligging. Dat biedt allerlei voordelen aan omdat de levenskwaliteit heel goed is. Vlaanderen is een goede levenskwaliteit door het rendement van de belastingen maar Wallonië heeft een minder goede levenstandaard door een daling van de huishoudensinkomsten.

De prijs van de woningen in Brussel behoren tot de meeste betaalbare in Europa. Echter kunnen we zien in document 7 dat de middenklas van de Brussel bevolking naar de rand van de stad verhuizen om een beter huis met een meer betaalbare prijs te kunnen hebben.

Wat de armoede betreft, kunnen we zien dat er een belangrijker percentage in Brussel is, 28,2% van de populatie, in tegenstelling met Vlaanderen, 10,9%, en Wallonië, 18,8% (doc 1). Echter is Brussel Hoofdstad een van de meest rijke gewesten van de Europese Unie (doc 2).

Zelfs als er veel troeven aan Brussel zijn, is een aanwezigheid van een groot aantal laag- of ongeschoolde werklozen van lange duur. De werkloosheid is een van een groot probleem voor de toekomst van de hoofdstad (doc 3). Aan de andere kant, heeft Vlaanderen een gemiddelde werkloosheid en Wallonië bezet een slechte werkloosheidsgraad.

De economische ontwikkeling in Brussel is van 1,2% tussen 1985 en 1997. Ten aanzien van de groei van het arrondissement van Halle-Vilvoorde, bijna 4%, en het arrondissement van Nijvel, 3% (doc 3). Brussel heeft een minder goede groei dan gewesten in Wallonië of Vlaanderen. Nu de economische structuur is altijd slecht gezien het overwicht van de niet markdiensten. In Wallonië hebben ze geen goede economie door gezondheids- en energiecrisissen. Vlaanderen heeft een goede economische groei van 1,4% door een hogere bijdrage van de marktdiensten en meer groei van de industrie. Om met de jaren van 1985 tot en met 1997 verder te gaan, maakt de hoofdstad minder goed dan andere steden van het land. De werkgelegenheid voor werknemers steeg van 10%

(50 000 banen) tegenstelling met een stijging van 42% (110 000 banen) voor het arrondissement van Halle-Vilvoorde, het dubbele van Brussel (doc 3). Even nu is een toename van de werknemers door de pendelaars van Brussel in Vlaanderen en een minder actieve werkgelegenheid voor Wallonië.

In document 5, zien we dat er veel mensen zijn die uit de hoofdstad wonen maar werken voor Brussel. Het BPP van Brussel zou niet een van de hoogste in Europa per inwoner doordat de BPP is grotendeels geproduceerd door de pendelaars van de rand van de stad (doc 3). Het is niet de Brussel bevolking. Vlaamse BPP groeit sterk, in 7 jaar (2014 tot 2021) hebben ze 8 100 gewonnen. Wat Wallonië betreft, hebben ze toch 5 400 gewonnen.

...